เนื้อเพลง บ้านนาข้าบ่ลืม - พี สะเดิด

จากบ้านนามาเพื่อการศึกษา
จำต้องจากอาวอา
พ่อแม่ป้าลุง
จากผู้เฒ่าแม่เฒ่า
ผู้มีพระคุณสูง
เดินทางเข้าเมืองกรุง
สู่มหานคร
จากบ้านนาเป็นเวลาหลายวัน
ยามท้องฟ้ามีจันทร์
คึดฮอดเสื่อสาดหมอน
คิดฮอดเฮือนเคยอยู่
คิดฮอดอู่เคยนอน
บัดนี้ได้จากจร
แสนอาวรห่วงใย
เถียงนาน้อย
คอยอยู่ปลายนา
คิดฮอดบวกหนองปลา
เคยสระส่อนไซ
คิดฮอดแมงกุดจี่
เอาะใส่แกงหน่อไม้
ผักอีฮีนหุ้ยใส่
แซบหลายจนหลงซาว
ถึงยามแลงไล่ควายผอมแฮง
ตกยามแล้งพ่อไปต่อนกเขา
ยามเดือนหกมีฝนตกบ้านเฮา
คิดฮอดเสียงอึ่งเพ่า
เขียดอีโม่ฮ้องใส่
ภาพความฮัก
มันยังจำฝังอยู่
เคยเป็นเด็กนอนอู่มีผู้เอาใจ
มีซิ่นต่อนหนา
มีปลาต่อนใหญ่
ยุงกัดแม่ก็ไล่
เล่านิทานกล่อมนอน
โอ้บ้านนา
แสนคิดฮอดแท้หนา
แต่ย่อนการศึกษา
จึงได้ลาจากจร
ขอสัญญา
ต่อหน้าฟ้าดินดอน
จบการศึกษาก่อน
จั่งสิย้อนคืนเฮือน

ถึงยามแลงไล่ควายผอมแฮง
ตกยามแล้งพ่อไปต่อนกเขา
ยามเดือนหกมีฝนตกบ้านเฮา
คิดฮอดเสียงอึ่งเพ่า
เขียดอีโม่ฮ้องใส่
ภาพความฮัก
มันยังจำฝังอยู่
เคยเป็นเด็กนอนอู่มีผู้เอาใจ
มีซิ่นต่อนหนา
มีปลาต่อนใหญ่
ยุงกัดแม่ก็ไล่
เล่านิทานกล่อมนอน
โอ้บ้านนา
แสนคิดฮอดแท้หนา
แต่ย่อนการศึกษา
จึงได้ลาจากจร
ขอสัญญา
ต่อหน้าฟ้าดินดอน
จบการศึกษาก่อน
จั่งสิย้อนคืนเฮือน